እንቋዕ ብደሓን መጻእኩም ናብ ሰረገላ ባኮስ!

ንዓኻ ዘነቓቕሑ ዛንታታትን ፍልጠትን ንምርካብ ድዃና ይኹን ምርጫኹም። ምዝንጋዕ ወይ ሓድሽ ርድኢት ንምዉናን ምስ እትደልዩ ፡ ምሳና ብሉጻት መጽሓፍቲ ክትረኽቡ ኢኹም። ብቐሊሉ ብኢንተርነት ኣዚዝካ ብሓይሊ ዛንታታት ተደሪኽካ፥ ሎሚ ጉዕዞኻ ጀምር!!!

ኣብ ሓደ ህቦብላዊ ድሕሪ ቀትሪ፡ ዝናብ ኣብ መስኮት እናተሃርመ፡ ሰማይ ድማ ብዘስግእ ደበናታት እናኸበደ፡ ሓንቲ መንእሰይ ናብ ሓንቲ ንእሽቶን ጽቡቕ ሃዋህው ዝመልኦን ድኳን መጻሕፍቲ ኣተወት። ኣብ ኣእምሮኣ ፍሉይ ክትገዝኦ ዝሓሰበቶ መጽሓፍ ኣይነበራን፡ እንተኾነ ግን ከምቲ ጨና ኣረጊት መጻሕፍትን መብጽዓ ሕቡእ ዓለማትን መብዛሕትኡ ግዜ ዝገብሮ፡ ፍልጠት ንምድላይ ዝነበራ ድሌት ስሒብዋ ንዉሽጢ ኣተወት።

እቲ ድኳን ንእሽቶ እኳ እንተነበረ፡ ንባዕሉ ግን ኣድማስ ኮይኑ ተሰሚዑኒ። ኣብ ኩሉ ቦታታት ኵምራ መጻሕፍቲ ነበሩ - ገሊኦም ብጥንቃቐ ተሰሪዖም፡ ገሊኦም ድማ ፋሕፋሕ ኢሎም። እቶም መጻሕፍቲ ዛንታታቶም ሕሹኽ ይብሉ ነበሩ፣ እቲ ድኳን ካብቲ ኣብ ደገ ዝነበረ ጽዑቕ ጎደና ጸጥታ ዝሰፎኖ እኳ እንተነበረ፣ ኣብቲ ኣየር ግን ገለ ፍሉይ ስሕበት ዘለዎ ነገር ነይሩ።

ኣብቲ ቤተ-መጽሓፍቲ እናኾሉለት፥ ንሓደ መጽሓፍ ተንከፈቶ፡ ዝጽውዓ ዘሎ ኮይኑ ድማ ተሰማዓ። ንዓመታት ከተንብባ ዝደለየት፡ ግን ከኣ ካብ ዝኽራ ዝሃስሰት ልብ-ወለድ እያ ነይራ። ከይሓሰበት ኣልዒላታ፥ ናብቲ መኽፈሊ ገንዘብ ወሰደቶ።

እቲ ወናኒ ድኳን፡ ኣብ ዓይኑ ብልጭታ ዝነበሮ ዓቢ ሰብኣይ፡ ነታ መጽሓፍ እናዓሸገ ፍሽኽ በለ። “እዛ መጽሓፍ ክትጽበየኪ እያ ጸኒሓ” በላ ብልዙብ ድምጺ። “ሓደ ሓደ ግዜ ቅኑዕ ዛንታታት ኣብ ትኽክለኛ ግዜ እዩ ዝመጽእ።”

ሽዑ ምሸት ከተንብብ ጀመረት፡ እቲ ዝገረማ ድማ ነፍሲ ወከፍ ሓረግ ፍሉጥ ኮይኑ ተራእያ። እቲ ዛንታ ናይ ገዛእ ርእሳ ሓሳባትን ስምዒታትን ዘንጸባርቕ ይመስል ነበረ፡ ቅድሚ ሕጂ ብዘይተመኮረቶ መንገዲ ድማ ዝተረድኣ ኮይኑ ተሰምዓ። ዝኾነ መጽሓፍ ጥራይ ኣይነበረን። ናብ ገዛእ ርእስኻ ዝግበር ጉዕዞ፡ ሓድሽ ርድኢትን ኣረጊት ሕልምን ምርካብ እዩ ነይሩ።ከምኡ’ውን እናንበበት ከላ፡ እቲ ስሕበት ሓይሊ መጽሓፍቲ ኣብ ቃላት ጥራይ ዘይኮነ፡ ኣብ ናይ ገዛእ ርእስና ዛንታታት ምህብታም፡ ኣብ ገጻት ዛንታ ካልእ ሰብ ትርጉም ናይ ገዛእ ርእስና ምድላይ ክንረክብ ከም ዘሎ ተገንዘበት።

ብተደገጋሚ ናብቲ እንዳ መጻሕፍቲ ትምለስ ነበረት፣ ኣብ ነፍሲ ወከፍ እዋን ድማ ብዘይተጸበየቶ መንገዲ ንህይወታ ዝትንክፍ ሓዳስቲ መጽሓፍቲ ትረክብ ነበረት። እታ ንእሽቶ ቤተ- መጻሕፍቲ መነቓቕሒት ቦታ ኮይና፥ መጽሓፍቲ እትገዝኣላ ጥራይ ዘይኮነት፡ ንነብሳ እውን ዝረኽበትላ መዕቆቢት ኮይናታ።

ሓደ እዋን እቲ ዋና ቤተ-መጽሓፍቲ "መጻሕፍቲ ዛንታ ጥራይ ኣይኮኑን። መፍትሕ ዓለም እዮም - ሓደ ሓደ ግዜ ድማ መፍትሕ ነፍስና እዮም" ኢሉዋ ነይሩ ።

ስለዚ ድማ እዚ ድኳን መጻሕፍቲ መጽሓፍቲ ዝገዝኣሉ ቦታ ጥራይ ዘይኮነስ፡ ምትብባዕን ምህዞን ዝርከበሉ ቦታ ኮይኑ፥ ኩሉ ሓድሽ ዓሚል ኣብኡ መጽሓፍ ጥራይ ዘይኮነስ፡ ንነብሱ ዳግማይ ናይ ምርካብ፡ ናይ ገዛእ ርእሱ ዛንታ ናይ ምጽሓፍ ዕድል፡ ደጋጊሙ ይረክብ።